smietj

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

smietj /sm̥ic/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van smiete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van smiete
  3. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van smiete
Aafbraeking
  • smietj
Net get anges gesjreve