Naar inhoud springen

spech

Van Wiktionary

de middelste bóntje spech [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

spech v /spæç/

  1. (veugel) Picidae: 'n groep van middelgroeate veugel mit 'ne sterke snavel dae de sjaal van buim aop hak veur dao zie voor (insekte) oet te haole
  2. (euverdrechtelik) e vrouwmis det zich euveral mit mujtj
Aafbraeking
  • spech
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spech spechtespechten
IPA /spæç//spæʝ/ /spæçte//spæçten/
dim. sjrif spechtjespechtjen spechtjes
IPA /spæçce//spæçcen/ /spæçces//spæçcez/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spech spechtespechten
IPA /spæç//spæʝ/ /spæçte//spæçten/
dim. sjrif spechskespechsken spechskes
IPA /spæçskʲe//spæçskʲen/ /spæçskʲes//spæçskʲez/
Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]