stóffe

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stóffe /stʊfə/

  1. gemaak van stóf, gemaak van tekstiel
Aafbraeking
  • stóf-fe
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif stóffe stóffen stóffe stóffen stóffe stóffen stóffe stóffen stóffe stóffen stóffe stóffen
IPA /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfə/ /stʊfən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van stóf.

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stóffe /stʊfə/

  1. (óneuvergenkelik) baeter euver zichzelf kallen es waat m'n is, zichzelf baeter of wichtiger veurdoon in ziene kal
Aafbraeking
  • stóf-fe
Variaasje
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • stóffen euver zichzelf

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif stóf stófs stóf stóffe stóffen stóf stóffe stóffen stóffendj
IPA /stʊf/ /stʊv/ /stʊfs/ /stʊvz/ /stʊf/ /stʊv/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊf/ /stʊv/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfəɲɟ/
vergangen tied sjrif stófdje stófdjen stófdjes stófdje stófdjen stófdje stófdjen stófdje stófdjen stófdje stófdjen gestóf
IPA /stʊvɟə/ /stʊvɟən/ /stʊvɟəs/ /stʊvɟəz/ /stʊvɟə/ /stʊvɟən/ /stʊvɟə/ /stʊvɟən/ /stʊvɟə/ /stʊvɟən/ /stʊvɟə/ /stʊvɟən/ /ɣə'stʊf/ /ɣə'stʊv/
gebi-jjendje wies sjrif stóf! stóffe-v'r stóftj!
stóf!
IPA /stʊf/ /stʊv/ /stʊfəvər/ /stʊfc/
/stʊf/
/stʊvɟ/
/stʊv/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif stóffe stóffen gestóf ó stóffe stóffen stóffentaere stóffentaeren gestóffe gestóffen
IPA /stʊfə/ /stʊfən/ /ɣə'stʊf/ /ɣə'stʊv/ /stʊfə/ /stʊfən/ /stʊfən̥'tɛ̀:re/ /stʊfən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'stʊfə/ /ɣə'stʊfən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: sjtute


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stóffe ó /stʊfə/

  1. (gerundium) gerundium II van stóffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • stóf-fe

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stóffe stóffen
IPA /stʊfə/ /stʊfən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif stóffe stóffen
IPA /stʊfə/ /stʊfən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stóffe /stʊfə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van stóffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van stóffe
Aafbraeking
  • stóf-fe

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

stóffe /stʊfə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van stóf
Aafbraeking
  • stóf-fe