Naar inhoud springen

tórvele

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tórvele /tʊ́rvə̽lə/

  1. (óneuvergenkelik) mit väöl gedruus veuroetkómme, zich mit väöl gedruus verwaege
    Dae versopdje d'r mich ein det ich tórveldje.
Aafbraeking
  • tór-ve-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif tórvel tórvels tórveltj tórvele tórvelen tórveltj tórvele tórvelen tórvelendj
IPA /tʊ́rvəl/ /tʊ́rvəl̥s/ /tʊ́rvəlz/ /tʊ́rvəʎ̥c/ /tʊ́rvəʎɟ/ /tʊ́rvə̽lə/ /tʊ́rvə̽lən/ /tʊ́rvəʎ̥c/ /tʊ́rvəʎɟ/ /tʊ́rvə̽lə/ /tʊ́rvə̽lən/ /tʊ́rvə̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif tórveldje tórveldjen tórveldjes tórveldje tórveldjen tórveldje tórveldjen tórveldje tórveldjen tórveldje tórveldjen getórveldj
IPA /tʊ́rvəʎɟə/ /tʊ́rvəʎɟən/ /tʊ́rvəʎɟəs/ /tʊ́rvəʎɟəz/ /tʊ́rvəʎɟə/ /tʊ́rvəʎɟən/ /tʊ́rvəʎɟə/ /tʊ́rvəʎɟən/ /tʊ́rvəʎɟə/ /tʊ́rvəʎɟən/ /tʊ́rvəʎɟə/ /tʊ́rvəʎɟən/ /ɣə'tʊ́rvəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif tórvel! tórvele-v'r tórveltj!
IPA /tʊ́rvəl/ /tʊ́rvə̽ləvər/ /tʊ́rvəʎ̥c/ /tʊ́rvəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tórvele tórvelen getórvel ó tórvele tórvelen tórvelentaere tórvelentaeren getórvele getórvelen
IPA /tʊ́rvə̽lə/ /tʊ́rvə̽lən/ /ɣə'tʊ́rvəl/ /tʊ́rvə̽lə/ /tʊ́rvə̽lən/ /tʊ́rvə̽lən̥'tɛ̀:re/ /tʊ́rvə̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tʊ́rvə̽lə/ /ɣə'tʊ́rvə̽lən/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tórvele ó /tʊ́rvə̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van tórvele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tór-ve-le

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tórvele tórvelen
IPA /tʊ́rvə̽lə/ /tʊ́rvə̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tórvele tórvelen
IPA /tʊ́rvə̽lə/ /tʊ́rvə̽lən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tórvele /tʊ́rvə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tórvele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tórvele
Aafbraeking
  • tór-ve-le