Naar inhoud springen

tunken

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tunken /tǿŋ̊kən/

  1. (neet-lemma) infinitief van tunke (mit liaison)
Aafbraeking
  • tun-ken

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tunken /tø̀n̥kən/

  1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van tón (mit liaison)
Aafbraeking
  • tun-ken

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tunken /tǿŋ̊kən/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van tunk (mit liaison)
  2. (neet-lemma) liaisonvorm van tunke
Aafbraeking
  • tun-ken