Naar inhoud springen

tuup

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

tuup m /tʉ̜̀:p/

  1. 'n saort veurwerpe die zoea bepaoldj wuuert door e deil kinmirke
  2. (euverdrechtelik) (graof spraokgebroek) 'nen eigenaardige, meis get sumpele, miens
Aafbraeking
  • tuup
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tuup tupetupen
IPA /tʉ̜̀:p//tʉ̜̀:b/ /tʉ̜̀:pə//tʉ̜̀:pən/
dim. sjrif tuupketuupken tuupkes
IPA /tʉ̜̀:pkə//tʉ̜̀:pkən/ /tʉ̜̀:pkəs//tʉ̜̀:pkəz/
dat. sjrif tuup tupetupen
IPA /tʉ̜̀:p//tʉ̜̀:b/ /tʉ̜̀:pə//tʉ̜̀:pən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tuup /tʉ̜p/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van toep
Aafbraeking
  • tuup