vaeg

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vaeg v /vɛ̀:ç/

  1. 'n plek die óntstangen is door 'n vaegendje bewaeging
  2. (euverdrechtelik) e bewaegelik maedje
  3. (synoniem) anger waord veur slaag ('n moodwillige bewaeging mitte handj)
Aafbraeking
  • vaeg
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Klaats Kernelis, gaef 'm ein vaeg! = 'n aanspäöring die es grappig ervare wuuert

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vaeg vaege vaegen
IPA /vɛ̀:ç/ /vɛ̀:ʝ/ /vɛ̀:ʝe/ /vɛ̀:ʝen/
dim. sjrif vaegske vaegsken vaegskes
IPA /vɛ̀:çskʲe/ /vɛ̀:çskʲen/ /vɛ̀:çskʲes/ /vɛ̀:çskʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vaeg /vɛ̀:ç/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van vaege
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van vaege
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van vaege
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van vaege
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van vaege
Aafbraeking
  • vaeg
Variaasje