verrèkkeling

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verrèkkeling m /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ ~ ve̽'re̞kʲelɪ̀ŋ/

  1. emes dae hieël slaw is, emes dae veural oet is op zien eige gewin
Aafbraeking
  • ver-rèk-ke-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verrèkkeling verrèkkelinge verrèkkelingen
IPA /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ/ /və̽'re̞kʲelɪ́ŋe/ /və̽'re̞kʲelɪ́ŋen/
dim. sjrif verrèkkelingske verrèkkelingsken verrèkkelingskes
IPA /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ̊skʲe/ /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ̊skʲen/ /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ̊skʲes/ /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ̊skʲez/
dat. sjrif verrèkkeling verrèkkelinge verrèkkelingen
IPA /və̽'re̞kʲelɪ̀ŋ/ /və̽'re̞kʲelɪ́ŋe/ /və̽'re̞kʲelɪ́ŋen/

In anger spraoke[bewirk]