vlam

'n vlam [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

vlam v /vlàm/

1. de zichbare, klaore, gaelroeajen toet blawwe sjien van vuur, waat besteit oet 'n borrendje straol damp of gaas die leech en hèts oetstraoltj en óntsteit bie verbranjing
2. (euverdrechtelik) 'ne leefdjespartner

Aafbraeking

• vlam

Aafleijinge

• vlemme
• vlambaog

Verwantje wäörd

• spark, vónk, vuur
• vlakkere

Zagswies

• 'n aaj vlam: emes op waem me vreuger verleef gewaes is (of angesóm)
• 'n nuuj vlam: 'ne nuje leefdjespartner

  Höbs toe al gehuuerd euvere nuuj vlam van mam?

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vlam		vlamme	vlammen
	IPA	/vlàm/		/vlámə/	/vlámən/
dim.	sjrif	vlemke	vlemken	vlemkes
	IPA	/vlæ̀m̥kʲe/	/vlæ̀m̥kʲen/	/vlæ̀m̥kʲes/	/vlæ̀m̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

• Fins: liekki
• Frans: flamme v
• Ingels: flame
• Nederlandjs: vlam g
• Pruus: Flamme v
• Spaans: llama v
• Zweeds: låga g, flamma g