vrieje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vrieje /vrìje/

  1. (óneuvergenkelik) verkieëring höbbe, 'n leefdjesverhajing höbbe
    Trouwe zal 't waal nimmieë gaeve, went die vriejen al zeker twintjig jaor.
  2. (óneuvergenkelik) seksuelen ómgank höbbe
Aafbraeking
  • vrie-je
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif vriej vriets vrietj vrieje vriejen vrietj vrieje vriejen vriejendj
IPA /vrì:/ /vrì:ts/ /vrì:dz/ /vrì:c/ /vrì:ɟ/ /vrìje/ /vrìjen/ /vrì:c/ /vrì:ɟ/ /vrìje/ /vrìjen/ /vrìjeɲɟ/
vergangen tied sjrif vriedje vriedjen vriedjes vriedje vriedjen vriedje vriedjen vriedje vriedjen vriedje vriedjen gevriedj
IPA /vrì:ɟe/ /vrì:ɟen/ /vrì:ɟes/ /vrì:ɟez/ /vrì:ɟe/ /vrì:ɟen/ /vrì:ɟe/ /vrì:ɟen/ /vrì:ɟe/ /vrì:ɟen/ /vrì:ɟe/ /vrì:ɟen/ /ɣə'vrì:ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif vriej! vrieje-v'r vrietj!
IPA /vrì:/ /vrìjever/ /vrì:c/ /vrì:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif vrieje vriejen gevriej ó vrieje vriejen vriejentaere vriejentaeren gevrieje gevriejen
IPA /vrìje/ /vrìjen/ /ɣə'vrì:/ /vrìje/ /vrìjen/ /vrìjen̥'tɛ̀:re/ /vrìjen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'vrìje/ /ɣə'vrìjen/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vrieje ó /vrìje/

  1. (gerundium) gerundium II van vrieje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • vrie-je

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vrieje vriejen
IPA /vrìje/ /vrìjen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vrieje vriejen
IPA /vrìje/ /vrìjen/


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vrieje /vrìje/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van vrie
Aafbraeking
  • vrie-je

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vrieje /vrìje/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vrieje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vrieje
Aafbraeking
  • vrie-je