Naar inhoud springen

wegsjaffing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wegsjaffing v /wæçʃafɪŋ/

  1. de hanjeling van 't ewegsjaffe van get (wie van gegaeves)
  2. get det of gegaeves die eweggesjaf gewore zeen
Aafbraeking
  • weg-sjaf-fing
Variaasje
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegsjaffing wegsjaffingewegsjaffingen
IPA /wæçʃafɪŋ/ /wæçʃafɪŋe//wæçʃafɪŋen/
dim. sjrif wegsjeffingskewegsjeffingsken wegsjeffingskes
IPA /wæçʃæfɪ̽ŋ̊skʲe//wæçʃæfɪ̽ŋ̊skʲen/ /wæçʃæfɪ̽ŋ̊skʲes//wæçʃæfɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]