wegvlege

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich vleeg weg mer ich vleeg weg det ich wegvleeg ich bön weggevlaoge
IPA /ɪʝ vlè:ç 'wæç/ /mær‿ɪ̽ʝ vlè:ç 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ wæʝvlè:ç/ /ɪʝ bœ̀n wæɣ̊əvlɒ́:ɣə/

wegvlege /wæʝvlè:ʝe/

  1. (ergatief) door te vlege van 'n plaats eweggaon
    Alle veugelkes zeen oeten haof weggevlaoge wie die kat aankoom.
  2. (ergatief) (euverdrechtelik) hieël flot en ónverhöds örges eweggaon of vlöchte
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-vle-ge
Variaasje
Samestèlling
Zagswies
  • Dalik vluug t'r dich eweg: Wuuert gezag wen emes de bóksegluif toe mót make.
    Dooch tich die bóksegluif toe; dalik vluug t'r dich eweg.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegvleeg wegvluugs wegvluug wegvlege wegvlegen wegvleeg
wegvluug
wegvlege wegvlegen wegvlegendj
IPA /wæʝvlè:ç/ /wæʝvlè:ʝ/ /wæʝvlʉ̹çs/ /wæʝvlʉ̹ʝz/ /wæʝvlʉ̹ç/ /wæʝvlʉ̹ʝ/ /wæʝvlè:ʝe/ /wæʝvlè:ʝen/ /wæʝvlè:ç/
/wæʝvlʉ̹ç/
/wæʝvlè:ʝ/
/wæʝvlʉ̹ʝ/
/wæʝvlè:ʝe/ /wæʝvlè:ʝen/ /wæʝvlè:ʝeɲɟ/
vergangen tied sjrif wegvloog wegvloogs wegvloog wegvloge wegvlogen wegvloog wegvloge wegvlogen weggevlaoge weggevlaogen
IPA /wæʝvló:x/ /wæʝvló:ɣ/ /wæʝvló:xs/ /wæʝvló:ɣz/ /wæʝvló:x/ /wæʝvló:ɣ/ /wæʝvló:ɣə/ /wæʝvló:ɣən/ /wæʝvló:x/ /wæʝvló:ɣ/ /wæʝvló:ɣə/ /wæʝvló:ɣən/ /wæɣ̊əvlɒ́:ɣə/ /wæɣ̊əvlɒ́:ɣən/
gebi-jjendje wies sjrif vleeg weg! vlege-v'r weg vleegtj weg!
vleeg weg!
IPA /vlè:ʝ wæç/ /vlè:ʝ wæʝ/ /vlè:ʝever wæç/ /vlè:ʝever wæʝ/ /vlè:ʝɟ wæç/
/vlè:ʝ wæç/
/vlè:ʝɟ wæʝ/
/vlè:ʝ wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegvlege wegvlegen weggevleeg ó wegvlege wegvlegen wegvlegentaere wegvlegentaeren weggevlege weggevlegen
IPA /wæʝvlè:ʝe/ /wæʝvlè:ʝen/ /wæɣ̊əvlè:ç/ /wæɣ̊əvlè:ʝ/ /wæʝvlè:ʝe/ /wæʝvlè:ʝen/ /wæʝvlè:ʝen̥'tɛ̀:re/ /wæʝvlè:ʝen̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əvlè:ʝe/ /wæɣ̊əvlè:ʝen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegvlege ó /wæʝvlè:ʝe/

  1. (gerundium) gerundium II van wegvlege
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-vle-ge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegvlege wegvlegen
IPA /wæʝvlè:ʝe/ /wæʝvlè:ʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegvlege wegvlegen
IPA /wæʝvlè:ʝe/ /wæʝvlè:ʝen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegvlege /wæʝvlè:ʝe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegvlege
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegvlege
Aafbraeking
  • weg-vle-ge