wil
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
wil m /wɪ̀l/
- 't vermoge van ónaafhenkelik te kónne keze, de meugelikheid det me zien eige keus of veurnummes kan make
- De wil van 'ne miens wuuert döks bepaoldj door 't verstandj.
- de veurnummes of 't besloete van emes, det waat emes aan 'nen angeren opdruueg
- Ich haw mich waal te hajen ane wil van mien eljers.
- de hanjeling van 't daoveur te keze waat me duit, de bewóste veurnummes en winse van emes
- Aafbraeking
- wil
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- mitte bèste wil: wuuert gebroek es nuancering van kritiek, óndanks alle mote die al gedaon is
- Mitte bèste wil, meh waatj geer wiltj wuuert nieks.
- taenge wil en dank: mit taengezin
- Wo 'ne wil is, is 'ne waeg: Es me get wörkelik wiltj, vindj m'n ouch e middel veur det te bereike.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | wil | — | ||
| IPA | /wɪ̀l/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | wil | — | ||
| IPA | /wɪ̀l/ | — | |||
In anger spraoke[bewirk]
[1]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
wil /wɪ̀l/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wille
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van wille
- Aafbraeking
- wil