zelf
Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]
Refleksief veurnaamwaord[bewirk]
zelf (Nederlands: zelf)
- Sinneniem
Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]
zelf m (Nederlands: salie (Salvia officinalis: plant waarvan de bladeren geneeskracht hebben))
- Verbuging
—, —
Mofers[bewirk]
Reflexief veurnaamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
zelf /zæ̀l̥f/ (liaison: /zæ̀lv/)
- innen eige persoean, taengeneuvergestèldj toette res of emes of get anges
- mitte eige henj
- Aafbraeking
- zelf
- Variaasje
- Aafleijinge
- zelfs, zelfheid, zelvendje, vanzelf
- zelfachting, zelfbehaad, zelfbesjikking, zelfbestuur, zelfbinjer, zelfmaord, zelfmitlieje, zelfpertret, zelfstenjig, zelfteikening, zelfverrieking, zelfvertroewe
- daezelf, detzelf, demzelf, dichzelf, diezelf, doezelf, geerzelf, haezelf, häörzelf, hetzelf ichzelf, michzelf, ószelf, uchzelf, veerzelf, ziezelf, zichzelf
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Dao kóns se-n 't zelf neet veur make! = Det is neet duur! (wuuert gezag wen get taenge de verwachting in neet väöl geldj kump)
- zichzelf gans get verdene
In anger spraoke[bewirk]
[1]
| bewirk |