Naar inhoud springen

zitting

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

zitting v (Nederlands: vergadering, zitting)

Verbuging

zittinge, —


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

zitting v /zɪtɪŋ/

  1. 't deil van 'ne stool wo m'n op zitj
  2. 't mónjeling gehaje deil van 'n rechszaak
  3. e fieëstelik treffe wo luuj biejein kómme
Aafbraeking
  • zit-ting
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zitting zittinge zittingen
IPA /zɪtɪŋ/ /zɪtɪŋe/ /zɪtɪŋen/
dim. sjrif zittingske zittingsken zittingskes
IPA /zɪtɪ̽ŋ̊skʲe/ /zɪtɪ̽ŋ̊skʲen/ /zɪtɪ̽ŋ̊skʲes/ /zɪtɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


[3]

bewirk