óntdaon

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

óntdaon /ʊ́n'dɒ́:n/

  1. van slaag (gezag van luuj die get ergs mitmaken of huuere)
  2. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van óntdoon
Raod

De wirkwaordsvorm is nuuj; de losse bieveugelike beteikenis is aad.

Aafbraeking
  • ónt-daon

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif óntdaone óntdaonen óntdaone óntdaon óntdaone óntdaon óntdaon
IPA /ʊ́n'dɒ̀:nə/ /ʊ́n'dɒ̀:nən/ /ʊ́n'dɒ̀:nə/ /ʊ́n'dɒ́:n/ /ʊ́n'dɒ̀:nə/ /ʊ́n'dɒ́:n/ /ʊ́n'dɒ́:n/
partitief sjrif óntdaons
IPA /ʊ́n'dɒ́:n̥s/ /ʊ́n'dɒ́:nz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) óntdaons (toe) (wie) óntdaontj (geer)
IPA /wì: ʊ́n'dɒ́:n̥s tú:/ /wì: ʊ́n'dɒ́:ɲ̊c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntdaon /ʊ́n'dɒ́:n/

  1. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van óntdoon
Aafbraeking
  • ónt-daon

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntdoon /ʊ́n'dɒ̀:n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van óntdoon
Aafbraeking
  • ónt-doon
Variaasje