óntveuring
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
óntveuring v /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪŋ/
- 't taenge de wil van 'ne persoean dem mit geweldj of dreiging daovan oet zien eigen ómgaeving eweghaole
- Aafbraeking
- ónt-veu-ring
- Aafleijinge
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | óntveuring | óntveuringe | óntveuringen | |
| IPA | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪŋ/ | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪŋe/ | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪŋen/ | ||
| dim. | sjrif | óntveuringske | óntveuringsken | óntveuringskes | |
| IPA | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪ̽ŋ̊skʲe/ | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪ̽ŋ̊skʲen/ | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪ̽ŋ̊skʲes/ | /ʊ́n̥t'v̥ø̀:rɪ̽ŋ̊skʲez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: enlèvement m
- Ieslandjs: brottnám(is:) ó
- Ingels: abduction(en:)
- Nederlandjs: ontvoering g
- Pruus: Entführung v
- Zweeds: kidnappning g