apperatief
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
apperatief m /apəra̽'tif/
- (aeteswaar) 'n alkeholisch drenkske det me zich veur 't aete pak veuren appetiet mit te vergruuete
- Aafbraeking
- ap-pe-ra-tief
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | apperatief | apperatieve | apperatieven | |
| IPA | /apəra̽'tif/ | /apəra̽'tiv/ | /apəra̽'tive/ | /apəra̽'tiven/ | |
| dim. | sjrif | apperatiefke | apperatiefken | apperatiefkes | |
| IPA | /apəra̽'tifkʲe/ | /apəra̽'tifkʲen/ | /apəra̽'tifkʲes/ | /apəra̽'tifkʲez/ | |
| dat. | sjrif | apperatief | apperatieve | apperatieven | |
| IPA | /apəra̽'tif/ | /apəra̽'tiv/ | /apəra̽'tive/ | /apəra̽'tiven/ | |
In anger spraoke[bewirk]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: apperetief
- Frans: apéritif m
- Ingels: apéritif
- Nederlandjs: aperitief ó
- Pruus: Aperitif m
- Spaans: aperitivo m
- Zweeds: aperitif g, aptitretare g