arder

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

arder m /árdər/

  1. (gesjieër) (ajerwèts) e wirktuug veur e paad te trèkke door 'n toe begrujjing, wie door 'ne bós of dore struuk
Aafbraeking
  • ar-der
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Bèstevader troch nag dore vares mitten arder veur die plat te make.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif arder ardere arderen
IPA /árdər/ /árdə̽rə/ /árdə̽rən/
dim. sjrif erderke erderken erderkes
IPA /ǽrde̽r̥kʲe/ /ǽrde̽r̥kʲen/ /ǽrde̽r̥kʲes/ /ǽrde̽r̥kʲez/
dat. sjrif arder ardere arderen
IPA /árdər/ /árdə̽rə/ /árdə̽rən/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif arder arders
IPA /árdər/ /árdər̥s/ /árdərz/
dim. sjrif erderke erderken erderkes
IPA /ǽrde̽r̥kʲe/ /ǽrde̽r̥kʲen/ /ǽrde̽r̥kʲes/ /ǽrde̽r̥kʲez/
dat. sjrif arder arders
IPA /árdər/ /árdər̥s/ /árdərz/
Raod

't Mieëvaad op "-e" is d'n oearsprunkelike vorm.

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

arder /árdər/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van ardere
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van ardere
Aafbraeking
  • ar-der