Naar inhoud springen

biel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

biel ó (Nederlands: bijl)

Verbuging

bieler, bielke


e biel

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

biel ó /bí:l/

  1. (gesjieër) e gereidsjap veur mit te hakke, mit e smaal blaad en 'ne lange steel, veural gebroek bie 't ómhouwe van buim en klènder make van stökker hout
Raod

'n "aaks" is meis get zwaorder es e "biel".

Lèt op! 't Waordgeslach van dit waord wiek aaf van 't Nederlandjs: det biel.

Aafbraeking
  • biel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Gae mich hout, 'nen hamer en e biel, en ich houw dich ómme maeter 'ne nuje stiel.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 80.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif biel bielder
IPA /bí:l/ /bí:lder/
dim. sjrif bielke bielken bielkes
IPA /bí:l̥kʲe/ /bí:l̥kʲen/ /bí:l̥kʲes/ /bí:l̥kʲez/
dat. sjrif biel bielder
IPA /bí:l/ /bí:lder/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: biel