biesjuve

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

biesjuve (Nederlands: bijschuiven)

Verveuging

sjuuf bie, sjoof/sjuufde bie, biegesjaove/biegesjuuf

Wirkwaord[bewirk]

zich biesjuve (Nederlands: zich bijschuiven, mee aan tafel komen zitten)

Verveuging

sjuuf bie, sjoof/sjuufde bie, biegesjaove/biegesjuuf


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjuuf get bie mer ich sjuuf get bie det ich get biesjuuf ich höb get biegesjuuf
IPA /ɪç ʃʉ̜̀:f çæd 'bí:/ /mær‿ɪ̽ç ʃʉ̜̀:f çæd 'bí:/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd bí:ʃʉ̜̀:f/ /ɪç‿œ̽b ʝæd bí:ɣəʃʉ̜̀:f/

biesjuve /bí:ʃʉ̜̀:və/

  1. (euvergenkelik) e veurwerp euvere gróndj verplaatsen en bie anger veurwerpe doon
    Sjuuf die steul meh bie ane taofel.
  2. (óneuvergenkelik) (reflexief) bie anger luuj ane taofel gaon zitte
Aafbraeking
  • bie-sju-ve
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif biesjuuf biesjuufs biesjuuf biesjuve biesjuven biesjuuf biesjuve biesjuven biesjuvendj
IPA /bí:ʃʉ̜̀:f/ /bí:ʃʉ̜̀:v/ /bí:ʃʉ̜̀:fs/ /bí:ʃʉ̜̀:vz/ /bí:ʃʉ̜̀:f/ /bí:ʃʉ̜̀:v/ /bí:ʃʉ̜̀:və/ /bí:ʃʉ̜̀:vən/ /bí:ʃʉ̜̀:f/ /bí:ʃʉ̜̀:v/ /bí:ʃʉ̜̀:və/ /bí:ʃʉ̜̀:vən/ /bí:ʃʉ̜̀:vəɲɟ/
vergangen tied sjrif biesjuufdje biesjuufdjen biesjuufdjes biesjuufdje biesjuufdjen biesjuufdje biesjuufdjen biesjuufdje biesjuufdjen biesjuufdje biesjuufdjen biegesjuuf
IPA /bí:ʃʉ̜̀:vɟə/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟən/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟəs/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟəz/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟə/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟən/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟə/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟən/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟə/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟən/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟə/ /bí:ʃʉ̜̀:vɟən/ /bí:ɣəʃʉ̜̀:f/ /bí:ɣəʃʉ̜̀:v/
gebi-jjendje wies sjrif sjuuf bie! sjuve-v'r bie sjuuftj bie!
sjuuf bie!
IPA /ʃʉ̜̀:v bí:/ /ʃʉ̜̀:vəvər bí:/ /ʃʉ̜̀:vɟ bí:/
/ʃʉ̜̀:v bí:/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif biesjuve biesjuven biegesjuuf ó biesjuve biesjuven biesjuventaere biesjuventaeren biegesjuve biegesjuven
IPA /bí:ʃʉ̜̀:və/ /bí:ʃʉ̜̀:vən/ /bí:ɣəʃʉ̜̀:f/ /bí:ɣəʃʉ̜̀:v/ /bí:ʃʉ̜̀:və/ /bí:ʃʉ̜̀:vən/ /bí:ʃʉ̜̀:vən̥'tɛ̀:re/ /bí:ʃʉ̜̀:vən̥'tɛ̀:ren/ /bí:ɣəʃʉ̜̀:və/ /bí:ɣəʃʉ̜̀:vən/
Raod

Veur wiejeren oetligk euvere vörm van dit waord; zuuch: sjuve.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

biesjuve ó /bí:ʃʉ̜̀:və/

  1. (gerundium) gerundium II van biesjuve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • bie-sju-ve

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif biesjuve biesjuven
IPA /bí:ʃʉ̜̀:və/ /bí:ʃʉ̜̀:vən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif biesjuve biesjuven
IPA /bí:ʃʉ̜̀:və/ /bí:ʃʉ̜̀:vən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

biesjuve /bí:ʃʉ̜̀:və/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van biesjuve (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van biesjuve (in naevezats)
Aafbraeking
  • bie-sju-ve
Variaasje