biezats
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
biezats m /bí:zats/
- (spraoklieër) 'n óngergesjik zatsdeil det op zichzelf neet grammatikaal krek is en ummer samegeit mit 'nen houfzats
- Aafbraeking
- bie-zats
- Synoniem
- Verwantje wäörd
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | biezats | biezatse | biezatsen | |
| IPA | /bí:zats/ | /bí:zads/ | /bí:zatsə/ | /bí:zatsən/ | |
| dim. | sjrif | biezetske | biezetsken | biezetskes | |
| IPA | /bí:zætskʲe/ | /bí:zætskʲen/ | /bí:zætskʲes/ | /bí:zætskʲez/ | |
| dat. | sjrif | biezats | biezatse | biezatsen | |
| IPA | /bí:zats/ | /bí:zads/ | /bí:zatsə/ | /bí:zatsən/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Ingels: subordinate clause, dependent clause
- Nederlandjs: bijzin g
- Pruus: Nebensatz m
- Zweeds: bisats g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
biezats /bí:zats/ [ponere]
- (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) inne vergangen tied van biezitte (in naevezats)
- Aafbraeking
- bie-zats
- Variaasje
- (in houfzats) zats bie