blaf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blaf m /blaf/

  1. de kóchendje klank daen 'nen hóndj maak
Aafbraeking
  • blaf
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blaf
IPA /blaf/ /blav/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blaf
IPA /blaf/ /blav/

In anger spraoke[bewirk]

  • Nederlandjs: blaf g

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blaf /blaf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van blaffe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van blaffe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van blaffe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van blaffe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van blaffe
Aafbraeking
  • blaf
Variaasje