blaor

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

blaor v (Nederlands: blaar)

Verbuging

blaore, bläörke


'n blaor

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blaor v /blɒ̀:r/

  1. 'n ophuiping van vóch óngere hoed, döks veroearzaak door krenkdje, wrieving, verbranjing of bevrering
Aafbraeking
  • blaor
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Waem zich de/zien vot verbrandj, mót oppe blaor zitte: Waem door eige sjoud inne perbleme kump, mót dao ouch zelf oet zeen te kómme.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 82.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blaor blaore blaoren
IPA /blɒ̀:r/ /blɒ́:rə/ /blɒ́:rən/
dim. sjrif bläörke bläörken bläörkes
IPA /blœ̀:r̥kʲe/ /blœ̀:r̥kʲen/ /blœ̀:r̥kʲes/ /blœ̀:r̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk