blok

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

blok m (Nederlands: blok, motorblok)

Verbuging

blök, blökske


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blok m /blɒk/

  1. e meis heukig, regelmaesig stök hout, stein of metaal; in 't Mofers veural gezag euver 'nen houtere blok
    Kluif mich 'ns get hout oppe houtblok.
  2. (synoniem) anger waord veur sjriefblok
  3. 'n aaneingeslaote gehieël aan versjillendje dinger
  4. 'n sameveuging van 'n vergaoring aan gelieksäörtige dinger, wie 'nen hoezerblok
  5. 'n vergaoring van gelieksäörtig-dinkendje partieje, wie e machsblok
  6. 'nen aaneingeslaoten tied dae wuuert bestaedj aan eine zaak
    Deze blok höbbe v'r biologie; dae daonao höbbe v'r netuurkónde.
Raod

Lèt op! 't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs: dae blok.

Aafbraeking
  • blok
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • in slaop valle wie 'ne blok
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 83.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blok blök
IPA /blɒk/ /blɒg/ /blœkʲ/ /blœgʲ/
dim. sjrif blökske blöksken blökskes
IPA /blœkskʲe/ /blœkskʲen/ /blœkskʲes/ /blœkskʲez/
dat. sjrif blok blök
IPA /blɒk/ /blɒg/ /blœkʲ/ /blœgʲ/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blok ó /blɔk/

  1. blok

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: blok blokken
dim.: blokje blokjes