brit

Van Wiktionary
Zuuch ouch: Brit.

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

brit m /brɪt/

  1. 'nen inwoonder van Brittannië of emes dae dao aafkumstig oet is
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief vouksname mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • brit
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brit britte britten
IPA /brɪt/ /brɪd/ /brɪte/ /brɪten/
dim. sjrif britje britjen britjes
IPA /brɪce/ /brɪcen/ /brɪces/ /brɪcez/
dat. sjrif brit britte britten
IPA /brɪt/ /brɪd/ /brɪte/ /brɪten/

In anger spraoke[bewirk]