deivel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

d'r deivel m /dɛ́i̯vel/

  1. (synoniem) anger waord veur duvel
  2. (euverdrechtelik) emes mit 't kerakter vannen duvel
Raod

't Waord "deivel" nump 't aad nominatief lidwaord "d'r"/"t'r".

Aafbraeking
  • dei-vel
Variaasje
Zagswies
  • branje wie t'r deivel: hieël good branje
  • Det haoltj 'm/dich t'r deivel: Waas toe zaes geit wiejer es waas toe dinks. (wuuert gezag bie erger: de spraeker is 't waal èns mit waat is gezag gewore, meh vindj det d'n angere neet de krekke ónaangenaam gevolge trèk oet waat t'r zaet)
    Det haoltj dich t'r deivel des se van diene viejendj gèn steun kries.
  • e stök van d'r deivel zeen: emes dae hel te seil geit taengen anger luuj
  • 'ne roewen deivel: emes dae hieël roew is (in zien hanjele)
  • "Noe haoltj t'r deivel 't dink!" zag 't maedje, doe haw 't naeven 't pötje gepis: wuuert gebroek veure jen wen eine "Det haoltj 'm/dich t'r deivel" zaet.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 98.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif deivel deivele deivelen
IPA /dɛ́i̯vel/ /dɛ́i̯ve̽le/ /dɛ́i̯ve̽len/
dim. sjrif deivelke deivelken deivelkes
IPA /dɛ́i̯ve̽l̥kʲe/ /dɛ́i̯ve̽l̥kʲen/ /dɛ́i̯ve̽l̥kʲes/ /dɛ́i̯ve̽l̥kʲez/
dat. sjrif deivel deivele deivelen
IPA /dɛ́i̯vel/ /dɛ́i̯ve̽le/ /dɛ́i̯ve̽len/