douf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

douf /dɒ́u̯f/

  1. neet of nimmieë gans good in staot toet huuere
  2. sónger geveul (gezag vanne lidmaote, wie de erm of de bein)
    Nao die operaasje is mich det bein douf gebleve.
  3. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur laeg
    Dae zien hoed bewaart, bewaart gèn douf noot.
Aafbraeking
  • douf
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dae zien hoed/lief bewaart, bewaart gèn douf noot: Me mót zich werm zat kleier aandoon.
  • 'n douf noot: emes dae hieël slech huuert
  • zoea douf wie 'n knón: hieël douf
  • zoea douf wie 'n kwartel: hieël douf, stokdouf
  • zoea douf wie 'n noot: hieël douf, stokdouf
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 107.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif douve douven douf douf douf douf douf
IPA /dɒ̀u̯və/ /dɒ̀u̯vən/ /dɒ̀u̯f/ /dɒ̀u̯v/ /dɒ́u̯f/ /dɒ́u̯v/ /dɒ̀u̯f/ /dɒ̀u̯v/ /dɒ́u̯f/ /dɒ́u̯v/ /dɒ́u̯f/ /dɒ́u̯v/
kómparatief sjrif douvere douveren douver douver douver douver douvert
IPA /dɒ̀u̯vərə/ /dɒ̀u̯vərən/ /dɒ̀u̯vər/ /dɒ̀u̯vər/ /dɒ̀u̯vər/ /dɒ̀u̯vər/ /dɒ̀u̯vər̥t/ /dɒ̀u̯vərd/
superlatief sjrif doufste doufsten doufste doufste doufste doufste doufste
IPA /dɒ̀u̯fstə/ /dɒ̀u̯fstən/ /dɒ̀u̯fstə/ /dɒ̀u̯fstə/ /dɒ̀u̯fstə/ /dɒ̀u̯fstə/ /dɒ̀u̯fstə/
partitief sjrif doufs
IPA /dɒ̀u̯fs/ /dɒ̀u̯vz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) doufs (toe) (wie) douf (geer)
IPA /wì: dɒ́u̯fs tú:/ /wì: dɒ́u̯f ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) douvers (toe) (wie) douvertj (geer)
IPA /wì: dɒ̀u̯vər̥s tú:/ /wì: dɒ̀u̯vər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

douf /dɒ́u̯f/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • douf

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif douf
IPA /dɒ́u̯f/ /dɒ́u̯v/
kómparatief sjrif douver
IPA /dɒ̀u̯vər/
superlatief sjrif doufste
IPA /dɒ̀u̯fstə/

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

douf /dɒ̀u̯f/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van douf
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van douf
Aafbraeking
  • douf

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

douf /dɒ̀u̯f/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van douve
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van douve
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van douve
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van douve
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van douve
Aafbraeking
  • douf
Variaasje