dweiel

Van Wiktionary

'nen dweiel [1]
'nen ajerwètsen dweiel [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

dweiel m /dwɛ̀jel/

  1. e stök waefsel det naat gebroek wuuert veur 'n gledde floer zuver mit te make
  2. (gesjieër) 'n saort bessem mit fraanjele d'raan veure floer mit te poetse
  3. (euverdrechtelik) emes dae gei kerakter lieëtj zeen
Aafbraeking
  • dwei-el
Aafleijing
Zagswies
  • mit 'nen dweiel door get (op) slaon: 'n oppervlaakdje flot zuver make mit 'nen dweiel
    Die sloog mit 'nen dweiel dore keuken op en doe waas 't poetse dao al gedaon.
  • zoea slap wie 'nen dweiel: ram slap
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 112.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif dweiel dweiele dweielen
IPA /dwɛ̀jel/ /dwɛ̀je̽le/ /dwɛ̀je̽len/
dim. sjrif dweielke dweielken dweielkes
IPA /dwɛ̀je̽l̥kʲe/ /dwɛ̀je̽l̥kʲen/ /dwɛ̀je̽l̥kʲes/ /dwɛ̀je̽l̥kʲez/
dat. sjrif dweiel dweiele dweielen
IPA /dwɛ̀jel/ /dwɛ̀je̽le/ /dwɛ̀je̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

dweiel /dwɛ̀jel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dweiele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dweiele
Aafbraeking
  • dwei-el