grantje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

grantje /ɣráɲ̊cə/

  1. (óneuvergenkelik) laote mirke det me gaer get wiltj höbbe sónger det te zègke
    d'n Hóndj steit weer óngere taofel te grantje; stamp dem 'ns dao-óngeroet.
Aafbraeking
  • gran-tje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 143.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif grantj grantjs grantj grantje grantjen grantj grantje grantjen grantjendj
IPA /ɣráɲ̊c/ /ɣráɲɟ/ /ɣráɲ̊cs/ /ɣráɲɟz/ /ɣráɲ̊c/ /ɣráɲɟ/ /ɣráɲ̊cə/ /ɣráɲ̊cən/ /ɣráɲ̊c/ /ɣráɲɟ/ /ɣráɲ̊cə/ /ɣráɲ̊cən/ /ɣráɲ̊cəɲɟ/
vergangen tied sjrif grantjdje grantjdjen grantjdjes grantjdje grantjdjen grantjdje grantjdjen grantjdje grantjdjen grantjdje grantjdjen gegrantj
IPA /ɣráɲɟə/ /ɣráɲɟən/ /ɣráɲɟəs/ /ɣráɲɟəz/ /ɣráɲɟə/ /ɣráɲɟən/ /ɣráɲɟə/ /ɣráɲɟən/ /ɣráɲɟə/ /ɣráɲɟən/ /ɣráɲɟə/ /ɣráɲɟən/ /ɣə'ɣráɲ̊c/ /ɣə'ɣráɲɟ/
gebi-jjendje wies sjrif grantj! grantje-v'r grantj!
IPA /ɣráɲ̊c/ /ɣráɲɟ/ /ɣráɲ̊cəvər/ /ɣráɲ̊c/ /ɣráɲɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif grantje grantjen gegrantj ó grantje grantjen grantjentaere grantjentaeren gegrantje gegrantjen
IPA /ɣráɲ̊cə/ /ɣráɲ̊cən/ /ɣə'ɣráɲ̊c/ /ɣə'ɣráɲɟ/ /ɣráɲ̊cə/ /ɣráɲ̊cən/ /ɣráɲ̊cən̥'tɛ̀:re/ /ɣráɲ̊cən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'ɣráɲ̊cə/ /ɣə'ɣráɲ̊cən/

In anger spraoke[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

grantje ó /ɣráɲ̊cə/

  1. (gerundium) gerundium II van grantje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • gran-tje

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif grantje grantjen
IPA /ɣráɲ̊cə/ /ɣráɲ̊cən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif grantje grantjen
IPA /ɣráɲ̊cə/ /ɣráɲ̊cən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

grantje /ɣráɲ̊cə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van grantje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van grantje
Aafbraeking
  • gran-tje