groep

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

groep m (of v?) /ɣrup/

  1. e gehieël aan luuj, dinger of einheje die biejeinhuuere.
  2. (synoniem) anger waord veur klas (van lieërlinge)
    Veer höbbe nag in groep 7 biejein gezaeten oppe leger sjoeal.
Raod

Dit waord is betrèkkelik nuuj en zowaal 't geslach es de mieëvaadsvorm zeen hieël ónzeker; 't vervingk (veur e deil) de ajer wäörd klóch, troep en zwiek.

Aafbraeking
  • groep
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif groep gruup
IPA /ɣrup/ /ɣrub/ /ɣrʉ̜p/ /ɣrʉ̜b/
dim. sjrif gruupke gruupken gruupkes
IPA /ɣrʉ̜pkʲe/ /ɣrʉ̜pkʲen/ /ɣrʉ̜pkʲes/ /ɣrʉ̜pkʲez/
dat. sjrif groep gruup
IPA /ɣrup/ /ɣrub/ /ɣrʉ̜p/ /ɣrʉ̜b/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif groep groeppe groeppen
IPA /ɣrup/ /ɣrub/ /ɣrupə/ /ɣrupən/
dim. sjrif gruupke gruupken gruupkes
IPA /ɣrʉ̜pkʲe/ /ɣrʉ̜pkʲen/ /ɣrʉ̜pkʲes/ /ɣrʉ̜pkʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

groep g /ɣrup/

  1. groep
  2. klóch, troep, zwiek

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: groep groepen
dim.: groepje groepjes