hirtebók
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
hirtebók m /hɪr̥tebʊk/
- (bieëster) 't menke van 'n hirt
- Hirtebuk drage meis e groeat gewei oppe kop.
- Aafbraeking
- hir-te-bók
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | hirtebók | hirtebuk | ||
| IPA | /hɪr̥tebʊk/ | /hɪr̥tebʊg/ | /hɪr̥tebøk/ | /hɪr̥tebøg/ | |
| dim. | sjrif | hirtebukske | hirtebuksken | hirtebukskes | |
| IPA | /hɪr̥tebøkskə/ | /hɪr̥tebøkskən/ | /hɪr̥tebøkskəs/ | /hɪr̥tebøkskəz/ | |
| dat. | sjrif | hirtebók | hirtebuk | ||
| IPA | /hɪr̥tebʊk/ | /hɪr̥tebʊg/ | /hɪr̥tebøk/ | /hɪr̥tebøg/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Ingels: deer buck, stag
- Nederlandjs: hertenbok g
- Pruus: Hirschbock m