horejaeger

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

horejaeger m /hó:rəjɛ́:ʝer ~ hò:rəjɛ́:ʝer/

  1. emes dae te dök nao de hore geit
  2. (euverdrechtelik) emes dae te väöl achtere vrouwljen aanzitj
    Det os 'ne richtigen horejaeger; bie dem mós te de vrouwlje weghaje.
Aafbraeking
  • ho-re-jae-ger
Synonieme
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 164.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif horejaeger horejaegers
IPA /hó:rəjɛ́:ʝer/ /hó:rəjɛ́:ʝer̥s/ /hó:rəjɛ́:ʝerz/
dim. sjrif horejaegerke horejaegerken horejaegerkes
IPA /hó:rəjɛ́:ʝe̽r̥kʲe/ /hó:rəjɛ́:ʝe̽r̥kʲen/ /hó:rəjɛ́:ʝe̽r̥kʲes/ /hó:rəjɛ́:ʝe̽r̥kʲez/
dat. sjrif horejaeger horejaegers
IPA /hó:rəjɛ́:ʝer/ /hó:rəjɛ́:ʝer̥s/ /hó:rəjɛ́:ʝerz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

bewirk