kóddig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kóddig /kʊdɪç/

  1. (synoniem) anger waord veur kiebig
Aafbraeking
  • kód-dig
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 198.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif kóddige kóddigen kóddige kóddig kóddige kóddig kóddig
IPA /kʊdɪʝe/ /kʊdɪʝen/ /kʊdɪʝe/ /kʊdɪç/ /kʊdɪʝ/ /kʊdɪʝe/ /kʊdɪç/ /kʊdɪʝ/ /kʊdɪç/ /kʊdɪʝ/
kómparatief sjrif kóddigere kóddigeren kóddiger kóddiger kóddiger kóddiger kóddigert
IPA /kʊdɪʝərə/ /kʊdɪʝərən/ /kʊdɪʝər/ /kʊdɪʝər/ /kʊdɪʝər/ /kʊdɪʝər/ /kʊdɪʝər̥t/ /kʊdɪʝərd/
superlatief sjrif kóddigste kóddigsten kóddigste kóddigste kóddigste kóddigste kóddigste
IPA /kʊdɪçste/ /kʊdɪçsten/ /kʊdɪçste/ /kʊdɪçste/ /kʊdɪçste/ /kʊdɪçste/ /kʊdɪçste/
partitief sjrif kóddigs
IPA /kʊdɪçs/ /kʊdɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) kóddigs (toe) (wie) kóddig (geer)
IPA /wì: kʊdɪçs tú:/ /wì: kʊdɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) kóddigers (toe) (wie) kóddigertj (geer)
IPA /wì: kʊdɪʝər̥s tú:/ /wì: kʊdɪʝər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kóddig /kʊdɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • kód-dig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif kóddig
IPA /kʊdɪç/ /kʊdɪʝ/
kómparatief sjrif kóddiger
IPA /kʊdɪɣər/
superlatief sjrif kóddigste
IPA /kʊdɪçste/