kano

luuj in 'ne kano

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kàno m /kà:no/

1. 'n saort smale, lange boeat mit 'nen aope baovekantj en spits toeloupendj aan allebei de oetinj, dae veuroetkump door te roejje mit reme

Aafbraeking

• ka-no

Verwantje wäörd

• raafte, roejboeat

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kano		kano's
	IPA	/kà:no/		/kà:nò:s/	/kà:nò:z/
dim.	sjrif	kaeneuke	kaeneuken	kaeneukes
	IPA	/kʲɛ̀:nø̀:kə/	/kʲɛ̀:nø̀:kən/	/kʲɛ̀:nø̀:kəs/	/kʲɛ̀:nø̀:kəz/
dat.	sjrif	kano		kano's
	IPA	/kà:no/		/kà:nò:s/	/kà:nò:z/

In anger spraoke

• Fins: kanootti
• Frans: canoë m
• Ingels: canoe^(en:)
• Nederlandjs: kano g
• Pruus: Kanu ó
• Spaans: canoa v
• Zweeds: kanot g