kat

Van Wiktionary

'n kat [1]
ketjes [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kat v /kat/

  1. (bieëster) Felis sylvestris catus: e taam roufbieës
  2. (plantje) (meis es verkleinvorm) 'ne vorm van bluj bie plantje wobie de bestuving plaats haet dore windj
Aafbraeking
  • kat
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Die kat kan laezen en sjrieve: Die kat haet 'n dudelike, eige persuuenlikheid.
  • de ketjes innen duustere kniepe: achterrögks verkieërdje dinger doon, die m'n eige neet maag doon (döks seksueel)
  • Ieëste gewin is kattegespin: De ieëste wins haet nag min te beteikene.
  • 'n Kat kump altied op häör puuetjes terech: Me mót vertroewen op die wo me juus aan twiefeltj.
  • Veugelkes die vreug fluite, griep de kat: Wens te te vreug oppen daag bliej bös, kieërt det taenge dich.
  • zich verstaon wie (de) katten en (de) hónj: ummer ruzing höbbe mitein
  • zoea naat wie 'n verzaope kat: driefnaat
  • Geer mótj neet te zieër mit die jóng katte sleipe; det verdruueg die moorkat neet.
  • Muus en ratte, det zeen allemaol proeaje van katte.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 179-180.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kat katte katten
IPA /kat/ /kad/ /katə/ /katən/
dim. sjrif ketje ketjen ketjes
IPA /kʲæce/ /kʲæcen/ /kʲæces/ /kʲæcez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]