keigel

Van Wiktionary

'ne keigel [1]
keigele [2]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

keigel m /kʲɛ́i̯ʝel/

  1. 'ne geometrische vorm mit e plat, krinkvörmig gróndjvlaak det oetlöp in ei spits
  2. (euverdrechtelik) e veurwerp inne vorm van 'n fles det me bie 't keigele mót ómgoeaje mit 'ne bal veur puntje te kriege
Aafbraeking
  • kei-gel
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 181.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif keigel keigele keigelen
IPA /kʲɛ́i̯ʝel/ /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/
dim. sjrif keigelke keigelken keigelkes
IPA /kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲe/ /kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲen/ /kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲes/ /kʲɛ́i̯ʝe̽l̥kʲez/
dat. sjrif keigel keigele keigelen
IPA /kʲɛ́i̯ʝel/ /kʲɛ́i̯ʝe̽le/ /kʲɛ́i̯ʝe̽len/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

keigel /kʲɛ́i̯ʝel/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van keigele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van keigele
Aafbraeking
  • kei-gel