klach

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

klach v /kl̥ax/

1. 'n uting in spraok van ónaangenaam geveul, wie van pien, leid, troeas, mer ouch van óntzatjheid, neet kóntent-zeen, erger of rankuun, döks mit kritiek daobie

Aafbraeking

• klach

Verwantje wäörd

• klage
• aanklach

Zagswies

• 'n klach waerd zeen: get zeen wo me waal euver moog klage

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 189.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klach		klachte	klachten
	IPA	/kl̥ax/	/kl̥aɣ/	/kl̥axtə/	/kl̥axtən/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

Frans: lamentation v Ingels: complaint, lament(en:) Nederlandjs: klacht g Pruus: Klage v, Beschwerde v

Spaans: queja v, lamento m Viëtnamees: bi khúc(vi:) Zweeds: klagan g, klagomål g