klark
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
klark m /kl̥ár̥k/
- matterjaal det opgehoos wuuert en oetgespiedj dore móndj, det besteit oet zeiver, sliem en ètter
- Doe mós 'ne klark noeatj inslikke, went dan blief dae opkómme.
- Aafbraeking
- klark
- Synoniem
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Aaj luuj zagte det 'ne klark inne móndj hajen hieël óngezóndj is.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 190.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | klark | klarke | klarken | |
IPA | /kl̥ár̥k/ | /kl̥árg/ | /kl̥ár̥kə/ | /kl̥ár̥kən/ | |
dim. | sjrif | klerkske | klerksken | klerkskes | |
IPA | /kl̥ǽr̥kskʲe/ | /kl̥ǽr̥kskʲen/ | /kl̥ǽr̥kskʲes/ | /kl̥ǽr̥kskʲez/ | |
dat. | sjrif | klark | klarke | klarken | |
IPA | /kl̥ár̥k/ | /kl̥árg/ | /kl̥ár̥kə/ | /kl̥ár̥kən/ |
In anger spraoke[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
klark /kl̥ár̥k/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klarke
- (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van klarke
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van klarke
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klarke
- (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van klarke
- Aafbraeking
- klark
- Variaasje
- [5] klarktj