knoear

'ne knoear [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

knoear m /kn̥ùä̯r/

1. (plantje) e stök boumstam mit wortele det vas inne gróndj blief staon wen me de boum ómhuitj of ómzaeg
2. (euverdrechtelik) 'nen ajen, ónverzittelike manskaerel

   Mit zónnen aje knoear eine kan me nieks mieë beginne.

Aafbraeking

• knoear

Net get anges gesjreve

• knäör, knor

Synoniem

• [1] bóks

Verwantje wäörd

• stam, strónk

Zagswies

• zich 'ne knoear inbele/verbele: zich hieël get inbele

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 197.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	knoear		knuuer
	IPA	/kn̥ùä̯r/		/kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r/
dim.	sjrif	knuuerke	knuuerken	knuuerkes
	IPA	/kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲe/	/kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲen/	/kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲes/	/kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲez/
dat.	sjrif	knoear		knuuer
	IPA	/kn̥ùä̯r/		/kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sjtórkel
• Ingels: tree stump
• Nederlandjs: boomstronk^(nl:) g
• Pruus: Baumstumpf m
• Zweeds: trädstubbe g