kräökel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

kräökel m /kr̥œ́:kəl/

  1. 'n valse, óngewinsdje vaaj
  2. (euverdrechtelik) get det verkieërd is of örges veur inne waeg steit
Aafbraeking
  • kräö-kel
Aafleijinge
Samestèlling
Zagswies
  • Die bóks mót gestreke; die zitj vol mit kräökele.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kräökel kräökele kräökelen
IPA /kr̥œ́:kəl/ /kr̥œ́:kə̽lə/ /kr̥œ́:kə̽lən/
dim. sjrif kräökelke kräökelken kräökelkes
IPA /kr̥œ́:kə̽l̥kə/ /kr̥œ́:kə̽l̥kən/ /kr̥œ́:kə̽l̥kəs/ /kr̥œ́:kə̽l̥kəz/
dat. sjrif kräökel kräökele kräökelen
IPA /kr̥œ́:kəl/ /kr̥œ́:kə̽lə/ /kr̥œ́:kə̽lən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

kräökel /kr̥œ́:kəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kräökele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kräökele
Aafbraeking
  • kräö-kel