króm

Van Wiktionary

'n króm

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

króm v /kr̥ʊ̀m/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑zekel
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • króm

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif króm krómme krómmen
IPA /kr̥ʊ̀m/ /kr̥ʊ̀mə/ /kr̥ʊ̀mən/
dim. sjrif krumke krumken krumkes
IPA /kr̥ø̀m̥kə/ /kr̥ø̀m̥kən/ /kr̥ø̀m̥kəs/ /kr̥ø̀m̥kəz/

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

króm /kr̥ʊ̀m/

  1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van krómb
  2. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van krómb
Aafbraeking
  • króm

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

króm /kr̥ʊ̀m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van krómme
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van krómme
Aafbraeking
  • króm