lel

Van Wiktionary

de lelle bie 'nen haan

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

lel v /læ̀l/

  1. (liefdeil) e loshangendj stökske vel
    Hinnen höbbe döks langs de snavel zó fèl gekluuerdje lellen hange.
Aafbraeking
  • lel
Aafleijing

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif lel lelle lellen
IPA /læ̀l/ /lǽle/ /lǽlen/
dim. sjrif lelke lelken lelkes
IPA /læ̀l̥kʲe/ /læ̀l̥kʲen/ /læ̀l̥kʲes/ /læ̀l̥kʲez/

In anger spraoke[bewirk]