mónster
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
mónster ó /mʊ́n̥stər/
- e groeat e sterk mythisch waeze det de luuj sjrik aanjuueg
- (euverdrechtelik) e groeat en breid-geboewdj bieës
- Det is e mónster van 'nen hóndj, meh dao zitj gei kwaod in.
- e klei deil van get veur 't gehieël te óngerzeuken of veur get te bewieze
- Aafbraeking
- món-ster
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | mónster | mónsters | ||
IPA | /mʊ́n̥stər/ | /mʊ́n̥stər̥s/ | /mʊ́n̥stərz/ | ||
dim. | sjrif | munsterke | munsterken | munsterkes | |
IPA | /mǿn̥stə̽r̥kə/ | /mǿn̥stə̽r̥kən/ | /mǿn̥stə̽r̥kəs/ | /mǿn̥stə̽r̥kəz/ | |
dat. | sjrif | mónster | mónsters | ||
IPA | /mʊ́n̥stər/ | /mʊ́n̥stər̥s/ | /mʊ́n̥stərz/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]