metafoor

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

metafoor ó /méta̽'fò:r/

  1. 'ne vorm van beeldjspraok wobie spraok is van 'n ónoetgespraoke vergelieking
    Ich höb gei good metafoor veur daen toestandj te besjrieve daen ich dao aantrof.
    't Waord "verkesstal" inne beteikenis "óngerein" is e metafoor, went inne stal is 't vèttig, juus wie in die slaopkamer van dich.
Aafbraeking
  • me-ta-foor
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif metafoor metafore metaforen
IPA /méta̽'fò:r/ /méta̽'fó:rə/ /méta̽'fó:rən/
dim. sjrif metafeurke metafeurken metafeurkes
IPA /méta̽'fø̀:r̥kə/ /méta̽'fø̀:r̥kən/ /méta̽'fø̀:r̥kəs/ /méta̽'fø̀:r̥kəz/
dat. sjrif metafoor metafore metaforen
IPA /méta̽'fò:r/ /méta̽'fó:rə/ /méta̽'fó:rən/

In anger spraoke[bewirk]