opmaot

Van Wiktionary

e stök meziek det begintj mit 'nen opmaot

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

opmaot m /ɒpm̥ɒ̀:t/

  1. (meziek) 'n ónbenaodrök stök maot det veuraafgeit anen ieëste tèl van 'ne volstenjige maot
    E deil luuj mót zich d'n opmaot ane begin van e leedjen ummer oettèlle; anger luuj veule det vanallein aan.
Aafbraeking
  • op-maot
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opmaot opmaote opmaoten
IPA /ɒpm̥ɒ̀:t/ /ɒpm̥ɒ̀:d/ /ɒpm̥ɒ̀:tə/ /ɒpm̥ɒ̀:tən/
dim. sjrif opmäötje opmäötjen opmäötjes
IPA /ɒpm̥œ̀:ce/ /ɒpm̥œ̀:cen/ /ɒpm̥œ̀:ces/ /ɒpm̥œ̀:cez/
dat. sjrif opmaot opmaote opmaoten
IPA /ɒpm̥ɒ̀:t/ /ɒpm̥ɒ̀:d/ /ɒpm̥ɒ̀:tə/ /ɒpm̥ɒ̀:tən/

In anger spraoke[bewirk]