pemper

Van Wiktionary

e kindj mit 'ne pemper aan

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pemper m /pǽm̥per/

  1. 'n saort óngerbóks die vóch in zich opnump en gedrage wuuert door luuj die neet (mieë) zindelik zeen, wie hieël klein kinjer
Aafbraeking
  • pem-per
Synoniem
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pemper pempers
IPA /pǽm̥per/ /pǽm̥per̥s/ /pǽm̥perz/
dim. sjrif pemperke pemperken pemperkes
IPA /pǽm̥pe̽r̥kʲe/ /pǽm̥pe̽r̥kʲen/ /pǽm̥pe̽r̥kʲes/ /pǽm̥pe̽r̥kʲez/
dat. sjrif pemper pempers
IPA /pǽm̥per/ /pǽm̥per̥s/ /pǽm̥perz/

In anger spraoke[bewirk]