pesjent

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pesjent m /pəs'jǽn̥t ~ pə'ʃǽn̥t/)

  1. emes dae medische hölp krieg
  2. emes dae 'n eige behanjeling mót kriege; emes mit 'n gebroeksaanwiezing
    Doe bös mich ech 'ne lestige pesjent!
  3. (spraoklieër) 't zatsdeil det de hanjeling van 't wirkwaord óngergeit
    Bie [1] "Jan itj d'n appel." en [2] "d'n Appel wuuert gaete door Jan." is "d'n appel" de pesjent; bie [1] es veurwerp en bie [2] es óngerwerp.
Aafbraeking
  • pes-jent of pe-sjent (aafhenkelik vanne oetspraok)
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pesjent pesjente pesjenten
IPA /pəs'jǽn̥t/ /pəs'jǽnd/ /pəs'jǽn̥te/ /pəs'jǽn̥ten/
dim. sjrif pesjentje pesjentjen pesjentjes
IPA /pəs'jǽn̥ce/ /pəs'jǽn̥cen/ /pəs'jǽn̥ces/ /pəs'jǽn̥cez/
dat. sjrif pesjent pesjente pesjenten
IPA /pəs'jǽn̥t/ /pəs'jǽnd/ /pəs'jǽn̥te/ /pəs'jǽn̥ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[3]