rabbel

Van Wiktionary


Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

rabbel m (Nederlands: rammelaar)

Sinneniem
Verbuging

rabbele, rebbelke

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

rabbel v (Nederlands: kwebbel, rabbel, wild stoeiziek meisje, onrustig kind, kletstante)


Dezen ingank haet nog gein doorverwiezinge nao anger móndaarde.
Doe kans Wiktionair helpe door die toe te voge


Verbuging

rabbele, rebbelke


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

rabbel /rabəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van rabbele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van rabbele
Aafbraeking
  • rab-bel