sjoud

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjoud v /ʃɒ́u̯d/

'n geljelike verplichting taengeneuver emes anges die nag neet betaaldj is
'n verantjwuuerdelikheid die emes druueg, die óntstangen is door 'n tekortkómming of 't verkieërd hanjele van dem
Toos krieg ummer euveral de sjoud van.
(euverdrechtelik) 'n moreel verplichting die nag neet voldaon is

Raod

Lèt op! Sporadisch sjrief Bakkes ouch sjout.

Aafbraeking

sjoud

Net get anges gesjreve

sjood

Variaasje

↓sjöldj

Aafleijinge

ónsjoud, sjöljig

Verwantje wäörd

faeler

Zagswies

de sjoud zeen örges van: de veroearzaker zeen van get
de vot vol sjoud höbbe: duchtig inne sjoud zitte
get sjoud zeen: de sjoud örges van höbben of kriege
Det bös 't sjoud det ich bön gevalle!

Doe bös det mieë sjoud wie mich det det verkieërd gegangen is!

Verbuging[bewirk]

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjoud		—
nom.	IPA	/ʃɒ́u̯d/		—
dim.	sjrif	—		—
dim.	IPA	—		—

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Frans: dette v
Ieslandjs: skuld^(is:) v
Ingels: debt^(en:), due^(en:)
Nederlandjs: schuld g

Pruus: Schuld v
Spaans: deuda v, deber^(es:) m
Zweeds: skuld g, gäld g

[2]

Frans: faute v
Ieslandjs: skuld^(is:) v, sök^(is:) v
Ingels: guilt, fault^(en:), blame^(en:)
Nederlandjs: schuld g

Pruus: Schuld v, Verschulden ó
Spaans: culpa v
Zweeds: skuld g

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjoud /ʃɒ́u̯d/

(synoniem) (predikatief) anger waord veur sjöljig

Raod

't Waord sjöljig is nuuj Mofers; in ajer Mofers kómmen allein kónstruksjes mit sjoud veur, zowie die hiebaove bieje zagswies verneump waere: ('t) sjoud zeen.

Aafbraeking

sjoud